Deze zomer is het exact een jaar
geleden dat The Pharmacy er, gelijktijdig met de officiële release
van hun overigens prima zwanenzang 'Spells', nogal abrupt mee
ophield. Scott Yoder, frontman van de garagegrungers uit Vashon
Island voor de kust van Seattle, bleef echter niet bij de pakken
zitten en stampte prompt een solo-project uit de grond. Terwijl hij
zich quasi onmiddellijk in zijn uppie in het livecircuit begaf, liet
ook het eerste studiowerk niet lang op zich wachten, al telt 'Sisters
under the mink' wel slechts 4 nummers.
Op deze ep plaatst Yoder zich in de
Amerikaanse traditie van de rafelige folktroubadour die de hort
optrekt met een resem sober door piano en/of akoestische gitaar
gedragen, doorleefde ballades. Met slechts hier en daar enige
spaarzame percussie als ondersteuning en een voorzichtige inkleuring
via ondermeer een twelve string, benadrukt de kale en wat kil
galmende omkadering de behandelde thema's van lichte vervreemding van
het doorsnee bestaan gekoppeld aan een inherente eenzaamheid, emoties
die in momenten van vertwijfeling als debuterend solo-muzikant wel
eens zwaar kunnen doorwegen.
Yoders karakteristieke, tegen het
nasale aanschurende stemgeluid leent zich perfect voor het genre, en
kan het sowieso zonder veel opsmuk stellen om interessant te blijven.
Ze ligt dan ook eerlijk en onverbloemd in de mix. Verder hoeft het
uiteraard geen betoog dat Scottie zijn geweldige oor voor melodie
niet bij zijn vroeger bandleden achter liet, waardoor het album
ondanks de eigengereide lo-fi aanpak toch behoorlijk toegankelijk
voor de dag komt.
Met het handvol uitgepuurde,
weemoedige, folky nummers - op afsluiter 'Who am i?' weliswaar
geïnjecteerd met een flinke country-inslag – dat 'Sisters under the mink' rijk is, keert Scott Yoder als het ware terug naar de basis
van de songschrijverij. Nieuw werk zit naar verluidt al in de
pijplijn. Indien dezelfde kwaliteit wordt aangehouden, mag dit zeker
een langspeler worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten