dinsdag 16 augustus 2016

Feels – 'Feels': catchy, organisch & avontuurlijk

Het vanuit L.A. opererende Feels is het rafelige garagepunkproject van de klassiek geschoolde, op improvisatie gerichte professionele violiste en multi-instrumentliste Leana Geronimo die zich voor de gelegenheid toelegt op zang en gitaar. Het viertal rond deze dochter van Devo's Alan Myers legt op hun titelloze debuut overtuigend een grungy dynamiek neer, zowel gua intensiteit als tempowisselingen, die voldoende ruimte laat voor al dan niet dragende psychedelische gitaarpartijen.


Terwijl de mee door producer Ty Segall tot stand gekomen sound consequent rauw en distorted klinkt, schipperen de vocalen tussen etherisch galmend en in your face snedig, en bieden de songs voldoende variatie. Zo volgt op snedige punkrock van 'Play it cool' meteen de eerder kabbelende lofi-pop van 'Today' en vind je in het hypnotizerende, no-waverige 'Small talk' mischien wel het beste nummer van de plaat.

Met behoorlijk wat zin voor avontuur weet Feels een grote verscheidenheid aan invloeden tot een gebald, organisch en catchy geheel te smeden.

Feels live aan het werk zien kan binnenkort onder meer in Eindhoven (Stroomhuis, 02.09), Den Haag (Paard Van Stal Festival, 03.09), Gent (Café Video, 20.09), Antwerpen (Het Bos, 21.09) en Amsterdam (Butcher's Tears, 22.09).


donderdag 4 augustus 2016

The Julie Ruin – 'Hit reset': snedig, dansbaar & emotioneel geladen

Voorafgaand aan Kathleen Hanna's glorieuze comeback met The Julie Ruin gaf de even verhelderende als indringende documentairefilm 'The punk singer' het huiveringwekkende antwoord op de vraag waarom het Riot Grrrl-boegbeeld zowat een een decennium lang van het openbare toneel verdwenen was. Door een jarenlang misgediagnostiseerde ziekte van Lyme bleek Hanna's leven immers een hele poos aan een zijden draadje te hebben gehangen. Tevens kwam je aan de weet dat ze sinds jaar en dag getrouwd is met Beastie Boy Ad-Rock en werd nog eens van onder het stof gehaald dat ze in 1998 solo debuteerde met slaapkameralbum 'Julie ruin' waar de inspiratie vandaan komt voor de huidige groepsnaam. Drie jaar na het weergaloze, zelf uitgebrachte 'Run fast' lijkt de cirkel lijkt rond, nu het vijftal met hun tweede album onderdak vindt bij Hardly Art en zo terecht komt bij bands als Tacocat en Chastity Belt die dankzij Hanna's pionierswerk de weg gebaand zagen een comfortabeler, van humor gebruik makend feminisme uit te dragen.


Helemaal in lijn met 'Run fast' weet The Julie Ruin ook op 'Hit reset' naadloos de agressieve lofi-punk van Bikini Kill met de pompende electropop van Hanna's latere band Le Tigre tot een fris, energiek en natuurlijk rockend geheel te smeden waarbij pop, punk en dance beurtelings de boventoon voeren. Wat opvalt is dat de vocalen - te allen tijde gedragen door een krachtig groovend gevoel voor frasering - zich moeiteloos naar elke situatie weten te schikken. Kathleen Hanna bestrijkt, immer even overtuigend en steeds met een glimp van haar typische (ondertussen lang de cheerleader-parodie overstegen) wat nasaal en geknepen geluid, het hele spectrum tussen het dol schuimbekkende van 'Be nice' en het smachtend croonende van 'Let me go'. Afgesloten wordt zelfs met de onversneden, uiterst breekbare pianoballade 'Calverton'.

Als ideaal tegengewicht voor de als vanouds constant tot op het bot gaande frontvrouw zorgen de
laidback drums van Carmine Covelli samen met de speelse toetsen Kenny Mellman voor een hint van zorgeloosheid. Terwijl enige Bikini Kill-overblijver Kathi Wilcox' bas het geheel gedecideerd mee vooruit stuwt, legt Sara Landeau een mix van bedwelmende en heftig scheurende gitaartapijten neer, zonder evenwel ook maar ergens de beheersing te verliezen.

Als totaalplaatje krijg je op die manier een tegelijkertijd emotioneel geladen, dansbaar, snedig en uitermate catchy album. Wie het in de extreme lofi-releases van Bikini Kill nog niet zou zijn opgevallen, kan er nu niet langer naast kijken dat naast een uitstekende songschrijfster, in Kathleen Hanna tevens een uitmuntende zangeres schuilt.

Dit najaar kan je The Julie Ruin onder meer aan het werk zien in Amsterdam (Paradiso, 28.11) en Brussel (Botanique, 30.11).

https://www.facebook.com/Over-from-underground-1466055173714208/?ref=bookmarks&qsefr=1