Met het uitmuntende 'Apocalipstick'
lostte Cherry Glazerr de hooggespannen verwachtingen die het door
frontvrouw Clementine Creevy als 15-jarige bij elkaar gepende debuut
'Haxel Princess' reeds in 2014 creëerde, helemaal in. Terwijl het
kwartet uit L.A. later dit voorjaar geprogrammeerd staat tijdens Les
Nuits Botanique, kon je hen alvast aan het werk zien in het Antwerpse
Trix.
Goofy walking opkomend tijdens een
noisy intro die al snel overgaat in het heftige 'Sip O' Poison', zet
Creevy meteen de toon voor een expressieve performance die barst van
de jeugdige branie, spontaniteit en dito enthousiasme. Dat de gedegen
ritmesectie een strakke, energieke en licht dansbare groove neerlegt,
stelt de spilfiguur in staat volledig haar eigen ding te doen waarbij
ze resoluut kiest voor een gedecideerde hard/zacht dynamiek en de
gitaar geregeld laat scheuren en gieren. Toetseniste Sasami
Ashworth, die tevens de backings verzorgt en tijdens de
bindlyrics geregeld voor een humoristische noot zorgt, weet
aanvullend perfect haar momenten uit te pikken om op de voorgrond te
treden.
De focus ligt met onder meer 'Nuclear
Bomb' en 'Instagratification' aanvankelijk vooral op het eerder dit
jaar verschenen album, maar hoe langer hoe meer sijpelen nummers uit
het debuut de setlist binnen (zoals 'Teenage Girl' en 'Trick or Treat
Dancefloor') aangedikt met toch aanzienlijk wat songs die niet op een
van beide langspelers verschenen. Zo sluit het uitgesponnen,
lofi-funkrockjammerige 'Chewing Cud' de reguliere show af waarna nog
een laatste keer wordt teruggekeerd met een even melodieuze als
snedige cover van Nirvana's 'Territorial Pissings.' Terwijl de frase
“never met a wise man, if so it's a woman” hier door de
prominente backings op gepaste wijze uitgelicht wordt, beklemtoont
dit orgelpunt nogmaals de in een modern jasje gestoken grunge
invloeden van de band.
Het gedreven optreden dat Cherry
Glazerr op de planken brengt, dat spelplezier, overtuiging en
samenhorigheid centraal plaatst, verraadt dat vooral Creevy en
Ashworth tenvolle genieten
van het uitleven van een adolescentendroom waar het cynisme van de
industrie voorlopig nog geen enkele bezoedelende impact op heeft
gehad. Moge dit avontuur hen nog langdurig naar de meest
wonderbaarlijke plekken in het muzieklandschap voeren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten