zaterdag 3 oktober 2015

CHILDBIRTH – 'Women's rights': nasty girls just wanna have fun

De zich als vanzelfsprekend presenterende complexloosheid, de guitige eendracht en het onbetwistbare spelplezier die het hele project spontaan uitdraagt, geven aan dat de dames van CHILDBIRTH elkaar echt wel gevonden hebben in hun gezamenlijke nevenproject. Het ongedwongen karakter van dit statuut stelt Julia Shapiro, Bree McKenna en Stacy Peck meteen ook in staat zowel de thematiek als de muziek eendimensionaler te houden dan bij respectievelijk Chastity Belt, Tacocat en Pony Time, waar de prestatiedruk en het hieraan gekoppelde idee toch een tikkeltje meer te conformeren – hoe je het ook draait of keert – allicht toch iets hoger zal liggen, het geval is.



Net zoals het vorig jaar verschenen debuut 'It's a girl!' vat 'Women's rights' aan met een noisegroove van een kleine driekwart minuut waarboven groepsnaam en albumtitel uitbundig gescandeerd worden. Wie de insteek dan nog niet begrepen heeft, bakent het snedige 'Nasty grrls' het terrein hierna definitief af. Aangedreven door Pecks rechtdoor jakkerende drumpartijen weet het album keer op keer uit te pakken met een resem vlot in het oor liggende distorted punkrockriffs die je weliswaar (min of meer letterlijk) al eens hoorde bij onder andere de Pixies ('Siri, open Tinder'), Nirvana ('@Julia Shapiro') en de Ramones ('Will you let the dogs in?').

Terwijl ze dikwijls in een vraag/antwoord constellatie komen te staan met de backings van (vooral) McKenna en (sporadisch ook) Peck, heeft het trio uit Seattle daarenboven een geweldige troef in handen met frontvrouw Shapiro's soepele en rijke vocalen die constant de belofte inhouden op een laconieke wijze diep te kunnen gaan snijden. De gevoelswaarde van het niet minder gemeend overkomende feminisme dat ze consequent met een soort superieur spottende humor uitdraagt, staat in schril contrast met de doorgaans asgrauwe protovariant van Bikini Kill, en geeft na al die jaren aan dat de verbeten voorhoedegevechten van Kathleen Hanna & co hun effect hoegenaamd niet gemist hebben. Quasi dezelfde topics kunnen in het hedendaagse klimaat immers met een soort zelfzekere nonchalance en een vaak naar het hilarische neigend sarcasme behandeld worden. Waar nummers als de machismo-parodie 'More fertile than you' en het ironische 'Since when are you gay?' dit exemplarisch in de verf zetten, laat '@Julia Shapiro' daarenboven tevens ruimte voor een verfrissende portie zelfspot.

In zijn geheel klinkt CHILDBIRTH ruw, wat ongepolijst en, zonder ergens goedkoop over te komen, toch uitermate catchy en instant toegankelijk. Het spontane, provocatieve, oprecht geëngageerde karakter van 'Women's rights' dat rekening houdt met God noch gebod maken het plaatje gefundenes Fressen voor elke rechtgeaarde punkrockadept.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten