Uit het in snel tempo exponentieel
aangroeiende aanbod interessante opkomende Amerikaanse
gitaarrockbands plukte het Nijmeegse Poppodium Merleyn een tot de
verbeelding sprekende dubbelaffiche. Door de artistieke, diy-aanpak
van Chastity Belt tegenover Bully's potente herinterpretatie van
jaren 90-rock te plaatsen kon je je er live van gaan vergewissen welk
een diversiteit de hedendaagse scene wel niet herbergt. Terwijl deze
laatsten meteen hoge ogen gooiden met debuut 'Feels like', was het
voor eerstgenoemden wachten op tweede langspeler 'Time to go home' om
wat vaste grond onder de voeten te krijgen.
Net zoals op plaat vat Chastity Belt
hun set aan met het meeslepende duo 'Drone' en 'Trapped', die van
meet af aan duidelijk maken dat frontvrouw Julia Shapiro absoluut
niet bij stem is. Samen met de een tikkeltje achterop hinkende drums
zorgt dit voor een ware lofi-feel en wordt het hart van de band
verlegd naar het dansbaar groovende basspel van Annie Truscott en de
zich meticuleus in elkaar verwevende gitaarpartijen van Shapiro en
Lydia Lund. Aangevuld met een nummer of drie uit 'No regerts' put het
viertal uit Seattle logischerwijze hoofdzakelijk uit hun laatste
album. Waar Lund op 'Lydia' aangeeft vocaal wel in goede doen te
zijn, heb je na het afsluitende 'Joke' toch de indruk dat er nog veel
ruimte voor progressie is.
Snedig en ultrastrak de debatten
openend met 'I remember' windt Bully er vervolgens geen doekjes om
dat ze garant staan voor een meer ambitieuze en professionele
benadering. Hoewel de in het rond spattende, wat klinisch gecreëerde
energie aanvankelijk een flinke boost door de zaal jaagt, bewijst het
hitgevoelige 'Trying' ergens halverwege de show dat het kwartet op
zijn best is als spilfiguur Alicia Bognanno de aandacht helemaal naar
zich toe weet te trekken. Dit wordt haar echter niet altijd even
makkelijk gemaakt door de potig voortjakkerende begeleidingsband die
nog te weinig subtiliteiten in de dynamiek weet te brengen. Niettemin
kan je niet anders dan oog hebben voor haar onmiskenbare kwaliteiten
als songschrijfster in combinatie met haar fabelachtige vocalen die
even moeiteloos etherisch lieflijk als intimiderend schreeuwerig voor
de dag kunnen komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten