Reeds meer dan
twee decennia grossiert Bruce in nostalgische punk zoals die gespeeld
werd in de periode die vlak aan de grunge vooraf ging en er ook
parallel nog mee bleef bestaan. Op hun recentste plaat 'Captain,
We've Lost Bruce' jaagt het Hagelands-Limburgse trio er op nog geen
twintig minuten tijd maar liefst twaalf explosieve nummers door.
Aangedreven door
de no-nonsense, strak voortjakkerende ritmesectie komen de van alle
overbodige ballast ontdane songs – in een krachtige productie die
alsnog de stem boven het instrumentale geweld weet te plaatsen –
snedig en energiek uit de verf. Frontman Wim Asselberghs voorziet in
zijn gitaarmuur een prominente plaats voor een wah-wah pedaal,
strooit (bij momenten in een voor het genre wat obligaat grofgebekt
idioom) verbeten zich in het collectieve geheugen genestelde
zanglijnen in het rond, en geeft het geheel een instant toegankelijk
karakter.
Op Captain,
'We've Lost Bruce' bewijst Bruce dat het oh zo efficiënte
drie-akkoordenpunkrecept onverslijtbaar is en altijd een toekomst zal
blijven hebben.
Bruce live aan
het werk zien kan binnenkort in onder andere Heule (23.03, JC Den
Ast) en Aarschot (12.04, De Haven).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten