vrijdag 9 maart 2018

Romano Nervoso – 'I Don't Trust Anybody Who Doesn't Like Rock n Roll': energiek, catchy en instant toegankelijk


Romano Nervoso's zelfverklaarde spaghetti rock, die nog steeds een mix is van punk en glamrock, komt op de derde langspeler van het vijftal uit La Louvière snedig, krachtig en gebald voor de dag. Eens te meer laten frontman Giacomo Panarisi & co emotie, opstandigheid en entertainment vlotjes hand in hand gaan.


Gedragen door een eerlijke, in-your-face gitaarsound grijpt het up-tempo openingstrio, waaronder vooruitgeschoven single 'Rather Kill a Man' – dat afgaande op enkele interviews Panarisi's groeiende teleurstelling in de mensheid veruitwendigt – je meteen bij de kraag met zijn
energieke, catchy en instant toegankelijke punkrock. Daarmee is de toon voor de rest van het album dan ook definitief gezet.

De Italo-Belgen werken als vanouds met direct verwoorde, herkenbare thema's en aarzelen niet er geregeld enkele rockgemeensplaatsen tegenaan te mikken. Romano Nervoso's arbeidersklasserock beschikt echter over zulk een onmiskenbare geloofwaardigheid en authenticiteit dat het hele plaatje – met een spotlight op Panarisi's onafscheidelijke glitterbroek die het deze keer zelfs tot albumhoes schopte – ten allen tijde volledig klopt.

Dat geldt evenzeer voor de samenwerking met BJ Scott die met de slepende classic rock van 'In My Mind' een nummer helemaal op maat van haar soulvolle bluesstem krijgt aangeboden. Panarisi valt als zanger trouwens allerminst door de mand tijdens dit duet. Grootste verrassing en één van de hoogtepunten van de plaat vormt hierna afsluiter 'Meet the 300 Sicilians' dat met zijn westernritme en diep grommende croon toch wel een buitenbeentje vormt in het oeuvre van de band.

Liefhebbers van ongecompliceerde rock recht uit het hart vinden op 'I Don't Trust Anybody Who Doesn't Like Rock n Roll' met andere woorden zeker hun gading.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten