Liefhebbers van stoere,
grunge-geaffillieerde retrorock waarbij melodie ondergeschikt komt te
staan aan energie, power en dreiging, kunnen al ruim 15 jaar terecht
bij Needle And The Pain Reaction. Ook op hun 'Porcupine' getitelde
vijfde strooit het Gentse trio kwistig echo's van groepen als The
Jesus Lizard, Rollins Band, Shellac en Rage Against The Machine in
het rond.
Via een resem brute tempowisselingen en
enkele al dan niet verrassende breaks rijgt deze langspeler een heel
arsenaal hoekige riffs aan elkaar. Terwijl de ritmesectie hierbinnen
consequent een tamelijk gelijkmatige groove neerlegt, wordt, naast
een handvol ingetogen intro's, het gros van de variatie en dynamiek
verder verzorgd door een met surfnoiseprogressies, metal-licks en
rock-'n-rollsolo's goed gestoffeerde gitaarmuur.
Dat je voor het genre niet de
allerbegenadigste zanger hoeft te zijn om interessant en verscheiden
voor de dag te komen, bewijst frontman Wim Deliveyne door al
naargelang het nummer verschillende stijlen op te zoeken. Zo duwt hij
zijn vocalen de ene keer richting Ian MacKaye ('Caught in a trap') om
dan weer eerder herinneringen aan achtereenvolgens Henry Rollins
('Wasted') en Tad Doyle ('Parasite') op te roepen of zelfs een
moeizaam croonende Iggy Pop (Weight of our senses') naar de kroon te
steken. Telkens slaagt hij erin de simpele en repetitieve refreinen
in je hoofd te laten blijven rondspoken.
Met hun potige, grungy rock neemt
Needle And The Pain Reaction je op 'Porcupine' mee naar één van de
intrigerendste periodes uit de gitaarmuziek, en is zo ideaal
materiaal om je mentaal nog eens volledig onder te dompelen in de
door bier, zweet en sigarettenrook gedomineerde sferen van weleer.
Needle And The Pain Reaction live aan
het werk zien kan binnenkort onder andere in Antwerpen (03.03, Trix),
Terneuzen (12.03, Den Engel), Hasselt (31.03, Café Café), Brussel
(06.04, Café Central) en Gent (15.04, Trefpunt).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten