Twee jaar na zijn rol als voorprogramma
van Jesse Malin keerde Trapper Schoepp terug naar Leffinge. Zorgde
een lokale kruidenier vorige keer nog voor enige opschudding, was
Café De Zwerver de jeugdige singersongwriter indertijd al gunstig
gezind, en ditmaal is dat niet anders.
Nadat DJ Willie met een selecte keur
uit het beste dat folk, blues, country en aanverwanten in de loop der
jaren hebben opgeleverd, het pand op de juiste temperatuur heeft
gebracht, kiest Schoepp, geruggensteund door een driekoppige band, in een aardig gevulde zaal die grotendeels
niet heel vertrouwd overkomt met 's mans oeuvre, voor een erg directe
aanpak met een overdaad aan podiumcapriolen, een uitgebreide
interactie met het publiek en heel wat covers. Zo vuurt het combo uit
Wisconsin, in een standaard rockbezetting, met 'Freight Train' van
Sister Double Happiness meteen een meezinger van formaat het café
in.
Na een op hetzelfde elan voortgezette,
energieke, up-tempo start met onder meer 'Pins and Needles' uit
debuut 'Run Engine Run' en 'Welcome to Bay Beach' uit de meest
recente ep, is ergens halverwege de set het moment aangebroken voor
enkele ballades die volledig prijsgeven wat een geweldige songwriter
in Schoepp schuilt. Nummers als 'Ogallala', 'Tilt-a-Whirl' en 'The
Scat', waarvoor Trapper zijn elektrische gitaar voor een akoestisch
exemplaar verruilt, krijgen de tijd en ruimte zich in al hun
schoonheid te ontplooien.
Niet alleen in zijn songs toont Schoepp
zich een geboren verteller, maar evenzeer in zijn dikwijls goed
gestoffeerde, telkens boeiend gehouden bindteksten. Op die manier kom
je bijvoorbeeld te weten dat 'On Wisconsin' ondertussen officieel een
samenwerking tussen Schoepp en Bob Dylan mag genoemd worden. In
aanloop naar de dynamische finale die haar eindpunt vindt in het
spitante 'Mono, Pt. 2' krijgt niet alleen een herneming van een
Dylannummer haar plaats, maar komen ook Neil Young, Elvis en Bob Seger aan bod. Enkel geflankeerd door broer Tanner besluit Trapper
vervolgens na ruim 75 minuten het uitermate onderhoudende optreden
bissend met een breekbare versie van 'Bye Bye Love' (Everly
Brothers).
Schoepp en de zijnen brachten aldus een
show met een hoog entertainmentsgehalte, die helemaal af was. Het
kwartet kan zich overigens zeker en vast nog wat meer vertrouwen op
de solide overtuigingskracht van het eigen materiaal verloorloven.
Dit weekend kan je Trapper Schoepp
(gratis) aan het werk zien in Eindhoven (De Rozenknop, 14.04) en
Weert (De Bosuil, 15.04).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten