De gratis maandagavondconcerten van
eetcafé le Chaff in het hart van de Brusselse Marollenwijk getuigen
steevast van een weldoordachte programmatie. Zo krijgt ook de
uitmuntende singersongwriter Scott Yoder de gelegenheid zijn nieuwe
album 'A Fool Aloof' voor te stellen aan het Belgische publiek.
Vergeleken met twee jaar geleden is in
zijn begeleidingsband enkel de strak en spitant groovende drummer
Giacomo Papini dezelfde gebleven. Ook in de nieuwe line up oogt het
viertal enorm goed op elkaar ingespeeld wat niet alleen betekent dat ze zelfs in een piepkleine ruimte met beperkte middelen een
indrukwekkende en sfeervolle totaalsound neerleggen, maar tevens dat ze in staat zijn ten allen tijde de song op de voorgrond te
plaatsen, en tegelijkertijd speels en soepel kunnen omgaan met de
dynamiek. Dat hun Europese maand stilaan tegen haar einde loopt is
hier uiteraard niet vreemd aan. Bovendien zorgt dit ervoor dat drie
nog niet verschenen, pas tijdens de huidige tour uitgewerkte en op
punt gestelde songs de setlist halen.
Nadat Yoders op Europese jaren 30-films
geïnspireerde stage persona met onder meer gezichtsglitter en een
inktzwarte cape via een trap richting podium afdaalde, ligt de focus
bij aanvang van het optreden volledig op 'A Fool Aloof'. Een
heupwiegende versie van het uit de 'The Trespasser'-ep heropgeviste
'Where Are They Now?', een surferige uitvoering van 'Ways of Love' en
het van een exotisch dansbaar tintje voorziene, frivole 'Back to the
Story' vormen het openingstrio.
Vervolgens worden ouder en ultranieuw,
gekoppeld aan meeslepend kabbelend en snedig in een dynamisch geheel
verwerkt waar geregeld een krachtige gitaarsolo uitgescheurd komt en
dat als een uiterst aanstekelijke symbiose van folk en jaren 70-rock
kan gezien worden. Dit leidt onder meer tot een ingetogen, het
publiek bij de act betrekkende versie van 'Songs to Strangers' waarna
een cover van Iggy Pops 'I'm Bored' het energielevel laat boomen. Via
nummers als het stompende 'Goodbye Lady Day' en het licht
psychedelische 'Children's Games' werken Yoder & co zo toe naar
de up-tempo afsluiter 'Where Does She Go?'
Tijdens een druk gesolliciteerde,
kernachtige bisronde die met orgelpunt 'Children of the Revolution'
van T. Rex Yoders glamrockinvloeden nog eens finaal in de verf zet,
giet de frontman in een dramatisch moment een aanzienlijke dosis
kaarsvet in zijn mond, waarna de show er definitief op zit. De uit
Seattle afkomstige artiest bewees eens te meer dat het goed wonen is
waar een uitstekende songschrijver en een begeesterende frontman
onder één dak huizen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten