Gróa is een
jonge IJslandse artpunkband die met 'Í Glimmerheimi' onlangs haar
tweede plaat in evenveel jaar tijd uitbracht. De lp is een even
intrigerend als meeslepend en aanstekelijk werkstuk dat niet alleen
getuigt van authentieke, karaktervolle songschrijverij, maar dat
tevens sprankelend bruist van het leven.
Naast door het
naadloos samen brengen en in elkaar laten vloeien van de meest
diverse genres gekoppeld aan de uitgesproken dynamiek van de nummers,
is dit laatste voor een stuk ook het resultaat van de veel
persoonlijkhheid verradende productie die in grote mate met het
gegeven van auditieve ruimte speelt. Terwijl de ritmesectie
(bestaande uit een broeierige bas en gevarieerde, van snedig
hyperkenetisch over tribaal tot loomsteady tempo-onderhoudend gaande
drums) zich doorgaans nog net op beleefdheidsafstand bevindt (met de
leadvocalen nog iets verder weg), komen de backings vaak snel,
doelgericht en abrupt van in de achtergrond aanwaaien en kan het
zomaar voorvallen dat bijvoorbeeld een streepje piano direct en van
vlakbij tegen je oorschelp aanschurkt.
Doordat het
instrumentarium zich doorheen het album geregeld in wisselend
samengestelde constellaties groepeert die elkaar stilistisch, qua
intensiteit dan wel sfeergewijs af- en aantrekken, wekt het geheel een enorm vivante indruk. Wanneer alles dan weer op dezelfde lijn wordt
getrokken, is de boost daardoor des te groter en wordt de
luisterervaring naar enorme hoogtes gestuwd. Door elkaar meanderend
kom je zo invloeden van ondermeer (post)punk, lo-fi, reggae, new
wave, oeroude traditionele muziek en psychedelica tegen, zij het
altijd als organisch bewegende eenheid.
Het karakter van
het album kan van het ene moment op het andere overschakelen van
hypnotizerend groovy naar opzwepend, al blijft het ten allen tijde
uiterst aanstekelijk. Een belangrijke rol is hierin ook weggelegd
voor de vocalen die in de strofes vaak met bezwerende zanglijnen naar
voor komen om in de refreinen dan weer sloganesk catchy los te
barsten.
Gróa levert op
die manier een edgy, poëtische, frisse indieplaat af die bewijst dat
grenzeloosheid aanstekelijkheid niet in de weg hoeft te staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten