Dat ze met haar
derde soloplaat terecht kon bij Sub Pop, gaf Shannon Lay's carrière
zo'n instant boost dat ze zich genoodzaakt zag (tijdelijk?) haar rol
als schaduwfrontvrouw bij Feels on hold te zetten. De op 'August'
(verwijzend naar de maand waarin ze haar dayjob eindelijk vaarwel kon
zeggen) geserveerde indiefolk klinkt ingetogen, beheerst en
kristalhelder, maar komt door het sprankelende gitaarspel – gelijk
of het nu om gedreven fingerpicking dan wel fris van de lever gestrum
gaat – als geheel uiterst vivant naar voren.
Stilistisch
blijft de artieste uit L.A. grotendeels uit het vaarwater van het
Americana-genre vermits ze haar invloedensfeer eerder uit de Europese
folklore en hofmuziek haalt, nog voor er inmenging was van gospel en
aanverwanten. Dit komt vooral tot uiting in de door Lay's
zoetgevooisde, soepele en diepe vocalen neergelegde zanglijnen.
Door een directe,
no-nonsense productie komt het album daarenboven authentiek en
oprecht voor de dag. Geheel in overeenstemming hiermee werd de
muzikale inkleding (onder andere een occasionele strijker en een sporadisch
opduikende, door enkele basnoten begeleide, minimalistisch gehouden
drumbeat), zowel met het oog op sfeerschepping als op dynamiek, sober
en efficient gehouden. Aldus laat Shannon Lay met 'August' een prima,
meeslepende, binnen (ruime) grenzen van het folkgenre gevarieerde
langspeler op de wereld los.
Shannon Lay live
aan het werk zien kan begin volgend jaar (als opener voor Mikal
Cronin) onder meer in Amsterdam (Bitterzoet, 20.02) en Brussel
(Botanique, 21.02).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten