De rauwe punk van Steal Shit Do Drugs
klinkt even provocatief, smerig en opwindend als de groepsnaam laat
uitschijnen en draagt overtuigend het gevaar voor de normen en
waarden van de geoegemeente uit waar het genre oorspronkelijk voor
werd uitgevonden. Bovendien weet het vijftal uit Seattle prima hoe
een uitstekende song in elkaar te knutselen gebruik makend van heel
wat verschillende invloeden.
Steeds oog houdend voor de
aanstekelijke kant van de zaak trekken de Amerikanen aan de hand van
onder meer noisesurfy gitaarpartijen, postpunkerige baslijnen en
hoekige tempowisselingen een indrukwekkende geluidsmuur op. Hierboven
schipperen de vocalen van Kennedy Carda tussen de anarchie van
Flipper, het sloganeske van Black Flag en het geflipt melodieuze van
Devo.
Er zit duidelijk snee op deze
energieke, dynamische en gevarieerde punkplaat van Steal Shit Do
Drugs die door haar meeslepend onheilspellend karakter zelfs
vergelijkingen kan aangaan met het beste werk van The Wipers.
Steal Shit Do Drugs steekt begin
volgend jaar de oceaan over richting Europa. Voorlopig werd enkel een
concert in Groningen (De Spieghel, 23.02) bekend gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten