Op de laatste dag
van Leffingeleuren viel de eer de debatten te openen in De Kapel
Scott Yoder te beurt. Dat deed de band rond de gelijknamige frontman
in stijl, en niet enkel door fel geschminkt op te dagen in kraakwitte
tropenpakken.
In een
performance die qua theatraliteit niet moet onderdoen voor hun
podiumoutfit, vat het veelreizende kwartet uit Seattle aan met
'Silver Boy' wier strofe solo op folkgitaar wordt ingezet waarna de
rest van de muzikanten statig groovend invallen voor het refrein.
Terwijl het hieropvolgende, heupwiegende 'Silver Screen Starlet' hier
naadloos bij aansluit, wordt de dynamiek in de setopbouw verzorgd
door stilistisch gelijkaardig materiaal in afwisseling te brengen met
intimistisch folksongs genre 'Songs to Strangers' – waartijdens
Yoder er met succes in slaagt de toeschouwers rondom hem te
laten neerzitten op de vloer – en steviger werk zoals het door een
opzwepende Latijns-Amerikaanse drumpartij aangedreven 'Back to the
Story'.
Met een erg
expressieve, soepel en gevarieerd zingende spilfiguur, een solide ritmesectie en een kwistig uit de
(en dat is een voordeel) niet al te losse pols glamrocksolo's in het
rond strooiende Fiona Moonchild, zocht en vond het excentrieke combo
overvloedig aansluiting van het steeds meer enthousiasmerende
publiek. Terwijl ook het nagelnieuwe 'Gold in the Hills' en het
psychedelische 'Ways of Love' het tot de setlist schoppen, eindigt
het optreden via het stevig dreunende 'Goodbye Lady Day' tenslotte
letterlijk en figuurlijk met een knaller van formaat.
Tijdens
Leffingeleuren bewezen de leden van Scott Yoder dat hun meeslepende
mix van folk, glam en garage op een groot podium minstens even goed
uit de verf komt als in de kleine, zweterige zaaltjes waarin we hen
eerder aan het werk zagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten