Waar ShitKid ten
tijde van de eerste twee platen, toen het project van Åsa
Söderqvist nog als duo opereerde en een soort experimenteel
singersongschrijverschap bracht, liveshows steevast gepaard liet gaan
met een choreografische pastiche op hardrock, is 'Duo Limbo/'Mellan
himmel å
helvete'' alreeds de tweede plaat op rij waarop de
Zweedsen zelf grossieren in een erg heavy rockvariant. Om tot de
gepresenteerde sludgy, grungy alternatieve rock te komen, kregen
Söderqvist en vaste kompaan Lina Molarin trouwens behoorlijk wat
(zijn stempeldrukkende) hulp van enkele indrukwekkende namen uit het
genre, zijnde Melvins Buzz en Dale, en Buttthole Surfer Paul Leary.
Strikt genomen
bevat de plaat slechts vier originele, nieuwe nummers. Elk van dezen
verschijnt in twee uitvoeringen op het album, namelijk één met een
Engelse tekst en één in een Zweedse vertaling hiervan. De overige
productionele verschillen zijn miniem. Daardoor krijgt de (qua
songmateriaal) feitelijke ep wel het allure van een lp. Zeker als je
er nog bijrekent dat een in vier seconden uitgesproken zinnetje
aangaande het halen van bier ook twee keer als track wordt meegeteld.
Terwijl 'Get
Jealous' opgehangen is aan een zware, repetitieve riff, zijn 'Feels
Like the Movies' en 'Anger MGMT' ware slepers, en krijg je in 'Eagles
Over America' een catchy punkrockinvloed te horen. De vocalen klinken
telkens scherp en intens. Shitkid combineert op die manier nu al twee
releases lang aanstekelijke rock met een wat weirde vibe, wat niet
wegneemt dat een zeker heimwee naar de muziek op 'This Is It' blijft
sluimeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten