The Rare Forms – 'The Rare Forms': snedige, opzwepende altrock

The Rare Forms' opzwepende debuutlangspeler grossiert volop in krachtige, donkere en energieke gitaarrock. Het album gaat hard en snedig van start, en houdt het gaspedaal de eerste zeven songs helemaal ingeduwd.

Ondersteund door een dynamisch groovende ritmesectie, en sporadisch aangevuld met een sfeervol retro-orgel, trekken een solide ritmegitaar en een hier zwierig en overvloedig op inspelende lead een meeslepende gitaarmuur op. Daarboven klinkt frontvrouw Kristin Leonard, die je al kan kennen als drumster bij The Shivas, vocaal karaktervol, enigszins enigmatisch en toonvast. Het vijftal uit de Amerikaanse noordwesthoek weet de aldus gepresenteerde alternatieve rock binnen de afgebakende grenzen moeiteloos verschillende richtingen uit te sturen, zoals rock-'n-roll ('Under the Sheets') (post)punk ('Cult Camp') en speedrock ('White Feather Treatment').

Tegen het einde toe evolueert de plaat meer richting garage met onder andere de op oldies pop geïnspireerde ballad 'Love Song' (die met haar lichte, etherische gothic feel aan de Dum Dum Girls tegen het eind van hun bestaan herinnert) en het meer lichtvoetige, up tempo 'Who I See'. Afgesloten wordt dan weer met het vintage Sreaming Trees-nummer 'Haunting Me' waarop je haast zou durven zweren de Conner-broers aan het werk te horen.

The Rare Forms' lp-debuut knettert van de energie, klinkt edgy en ligt tegelijkertijd toch erg goed in het oor, waardoor eens te meer bewezen wordt dat gitaarrock ook heden ten dage best nog spannend uit de hoek kan komen.